DEĞİRMENDERELİ IŞIL EZGİ ESHA ’NIN HİNDİSTAN’DA KORONOVİRÜS MÜCADELESİ
On yıl eski Değirmendere Belediyesi
Basın-Eğitim ve Kültür Etkinlikleri Müdürü olarak görev yapan
Ve Eski Bekirpaşa Belediyesi Eğitim ve Sosyal işler Müdürü olarak emekli olan
Sonrasında bir günlük olarak yayınlanan Gölcük Postası,Bizim Kocaeli, Kocaeli Demokrat,
Kocaeli Pusula ve Kocaeli Devrim gazetelerinde köşe yazarlığı yapan
Vacit çelik ‘in kızı Işıl Ezgi Japonya da 5 yıl doktora eğitimini tamamladıktan sonra
2 yıl önce Hindistan Pune Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak işe başlamış
ve geçtiğimiz yıl da Hindistan Yeni Mombai kentinde Hind Tesaj Matur ile evlenmişti.
Geçtiğimiz aylarda Klaros yayınevi tarafından Esha Matur adı ile
‘’UĞURUN MANTIĞI ‘’ anı-şiir kitabı yayınlanan Işıl Ezgi ESHA
22 Ağustos cumartesi günü doğum için aldıkları randevu öncesi gittikleri hastanede
yapılan test sonucu pozitif çıkınca 19 Ağustos günü hastaneye yatan
Işıl Ezgi Esha rahatsızlığının 17 gününde
5 eylül cumartesi günü sezeryan ile doğum yapmak zorunda kaldı.
Pandemi nedeniyle Hindistan hükümeti vize vermediği için
Değirmendereli Işıl Ezgi Esha dünyanın bir ucunda dokuz aylık hamile olarak
covit 19 virüsü ile mücadele ederken Babası vacit çelik ve annesi Esma da
burada çaresizlikle kabus gibi bir 17 gün yaşadılar.
Bu süreçte Işıl Ezgi nin babası vacit çelik kızlarına moral vermek amacıyla
‘’HNDİSTAN DA BİR İPSİZ UÇURTMA ‘’ adı ile uzunca ve duygu yüklü bir şiir yazdı.
Ne güzel ki Işıl Ezgi Esha 5 Eylül cumartesi yaklaşık 2 saatlik bir operasyon sonucunda
3.5 kg ağırlığında bir erkek bebek dünyaya getirirken
burada da bir yandan biricik ve tek çocukları Işıl Ezgi Esha’nın
koronovirüs ile mücadele ediyor olmasının sıkıntısı
ve bir şey yapamamanın çaresizliğini yaşarken diğer yandan da
baba Vacit, dede , emekli öğretmen annesi esma da
anaanne olmanın sevincini yaşadılar.
Dünyanın bir ucunda, 1 milyar 300 milyon nüfuslu ve Covit-19 vakası sıralamasında
dünyada üçüncü sırada yer alan Hindistan da Yeni Mombai kentinde kızları ışıl Ezgi’nin
yakalandığı virüs ile mücadelesini yapabilecekleri hiçbir şey olmadığı
ve haber aldıklarında sadece derin üzüntü duyacaklarını düşündükleri için
yakın çevresinden saklı tutan baba Vacit Çelik kızlarının
yaşadığı zor günleri içinde başarılı bir operasyon sonrası
doğum yapmış olması sonrası mutluluklarını aile yakınları ve dostları ile paylaştılar.
Doğumunun ikinci gününde bebeğini kucağına alan ve halen Apollo Hastanesi’nde
Covit 19 tedavisi süren ışıl ezgi iletişime geçtiği T.C Büyükelçiliğinden
Özellikle annesi esma nın yanında olabilmesi için yardımcı olunması
ve Vize hakkının tanınması konusunda yardımcı olunması isteminde bulunmuş
ve büyükelçilikten gelecek olumlu haberi sınırsız bir merakla beklemekte
ve başta Değirmendereli arkadaşları olmak üzere İzmit’teki
hemşehrilerine selam ve sevgilerini iletiyor.
VACİT ÇELİK’İN KIZINA YAZDIĞI ŞİİR;
HİNDİSTAN DA BİR İPSİZ UÇURTMA
-kalbimin yarısı kızım ışıl ezgi için –
suya yazılmış bir slogan gibi
yitip gitti dün
şimdi bugündür
erkenden söktü şafak
güneşli
şiir
ve bir şarkı gibi
farklı ve özel bir gündür başlayan
uzak
çok uzakta
sabahın çırılçıplak saatlerinde
mavi
beyaz bir bayrak gibi dalgalanıyor
İpsiz uçurtma
yüzü çocuksu
uzak
çok uzakta Hindistan ‘da
kuş kalbi gibi küçük
küçücük
yorgun
ve gökyüzü kalbinde
renk renk güllerin
gelincik tarlalarının
ve sıcak ekmeğin kokusu memleketinin
herkes bir tanıdık arar
bir sırdaş
yoldaş arar dünyada
herkesin kalbi gökyüzü
okyanus
ve gökkuşağı değildir oysa
devasa düşleri ile büyümüş bir çocuktur o
şiir besliyor rahminde
sağanak yağmurlarla yıkıyor
çocuksu yüzünü
renk renk kardelen harflerle suluyor şiirini
güneş
gökkuşağı
deniz ve dağ
gelincikler
ve kardelenler
ve buğday tarlaları ile
kendine
ve şiirine ait
bir dünya inşa ediyor tüm hücreleriyle
yaşadıklarından çok iyi biliyor ki
hayat
bir karıncanın adımları kadar kısacıktır
gökyüzü
deniz
ve torak ve ateşle sevişiyor ipsiz uçurtma
çakıl taşları çarpıyor yüzüne
dikenli teller batıyor yüreğine
düşleri olmayan yaşayabilir mi ?
küçük
küçücük bir bedenin
kuş kadar küçücük
ve sokağın tavanı kadar yüreği ile
tarih yazıyor
içinde yeşertip
sevgi ile suladığı ceninle
uzak
çok uzakta güneşli
karanlık
sisli
kaos
yağmurlu
çorak
zengin ve çoklukla yoksul
acının kutsandığı
kirli ve cahil ülkede
hindistan’da
umudu
direnci
bir nakkaş sabrı ile
İnce ince
İlmik ilmik dokuyor kalbimin yarısı
İpsiz uçurtma
savaşıyor
kendi
ve şiirinin
güneşli
güzel yarınları için
bir başına
bir amazon kraliçesi gibi savaşıyor
imreniyor melekler
ana sütü gibi emzirerek
sevgiyi
besliyor rahminde şiiri
bir genç yürek
ne zaman
nasıl yıkılır
yavaş
yavaş eriyerek
parça
parçalanarak
çok iyi bilir ipsiz uçurtma
yaşadıklarından çok iyi öğrenmiştir ki
bundandır
bir yapı işçisinin sabrı ile
tuğla tuğla ev örer gibi
örer
kendinin ve rahminde beslediği şiirin
güneşli
gökkuşağı
çiçek çiçek
ve su ve ekmek gibi kutsal yarını
karanlığın göz bebeklerinde
mavi uyur
uyanır mavi ve beyaz
sevişir gökyüzü ile
güler
İlkbahar gibidir gülüşü
hayat bir satranç
yansa da elleri
yüzü
kanasa da yüreği
sözü var kendine
olmayacak mat
hiç kimseye
hiçbir şeye inat değil
İnandığı için
renk renk balonlar uçuracak
söyleyecek şarkılar
ateş ve bereket yağmurları altında
şiirler yazıp
ana sütü emzirir gibi
okuyacak şiirine
düşleri olmayan
mülteci çocuk olur mu ?
mülteci çocuğun düşleri gibi
gülüyor ipsiz uçurtma
kalbimin yarısı
yıllar yılı
uzak çok uzak ülkelerde
uçurumları
meleklerin emaneti kanatlar ile
uçarak aştı
yaralandı
kanadı kanatları
üşüdü
kaldı ışıksız
gecelerin sesiz karanlığında
akıttı gözyaşlarını
zaman zaman sesini yitirdi
üç mevsim yaşadı
kış
yaz
sonbahar
ilkbahara hasret
yeniden doğuş baharı besledi yüreğinde
git
gel
leri oldu da
savruldu
yıkılmadı
hiçbir zaman olmadı pişman
Fransa, Japonya, Myanmar
Ve Hindistan
uzak
çok uzak ülkelerde
meleklerin emaneti kanatlarla aştı
uçurumları uçarak
bu kez yalnız değil
bu kez rahminde şiir ile tek yürek
su
ekmek
vatan ve aşktır en kutsal olan
vazgeçme ipsiz uçurtma
uç
mavi
beyaz gökyüzünün tavanına ulaşıncaya kadar uç
kalbimin yarısı
vaz-
geç-
me
